Kolay gelir, kolay gider:
“Kolay gelen kolay gider” bize çaba sarf etmeden ve değerler olmadan elde edilenin geçici veya geçici olduğunu öğreten popüler bir sözdür.
İki şekilde yorumlanabilir:
- bir kolaylık sansürü olarak, çaba ve fedakarlık istemeden çıkarlar elde ediyormuş gibi yapma eğilimi. Bu onun en yaygın kullanımıdır.
- normalde bu fayda belirli bir çabayı gerektirdiğinde, kolayca sunulana güvenmemeye davet olarak.
Sözün ifşa ettiği kolaylık, ahlaki ve siyasi yozlaşma gibi toplumsal açıdan tehlikeli tutumlara yol açan bir kapı haline gelir.
Bu söz, iyi yönlendirilmiş çaba ve dürüst çalışmanın değerini, duruma göre, varlıkları temelleri olmadığı için çabucak yok olan şans veya yolsuzlukla karşılaştırır.
Zenginlik ve diğer haksız elde edilen faydalar, madde eksikliği nedeniyle seyreltilir veya yok olur.
Bu söz, kolay olma eğiliminde olan veya ikilemde kalan önerilerle karşı karşıya kalanlara, maruz kalmaktan ve utanmaktan kaçınmak için bir uyarı veya tavsiye işlevi görür.
Aynı zamanda istikrarlı ve karlı bir yaşamın inşasında çaba, azim ve disiplini değerler olarak öne çıkarmak istiyor.
“Kolay gelen kolay gider”, daha çok yasadışı yollardan elde edilen maddi mallar için uygulansa da, farklı durumlarda (akademik, aşk, mesleki konularda) uygulanabilir.
- Hayata dair sözler.
- Azim.
- Meritokrasi.
