Sosyal Darwinizm Nedir:
Sosyal Darwinizm, bir evrim ilkelerini sosyal tarihin gelişimine uygulamayı amaçlayan teori. Bu yaklaşıma göre, toplumların üstünlük sağlamak için birbirleriyle yarıştığı tarihsel hareketlerde, en uygun veya doğal seçilimin hayatta kalması görünür olacaktır.
Bu teori, on dokuzuncu yüzyılın ortalarında, M.Ö. Herbert Spencer, sırasıyla Malthus ve Lamarck üzerine kurulmuştur. Darwin'in teorisinin 1859'da ortaya çıkışı ona belirgin bir sağlamlık ve besbelli daha büyük bir patlama verdi. Çok geçmeden, 1877'de Spencer'ın varsayımları, "sosyal Darwinizm" terimini ortaya atan kişi olan Joseph Fisher tarafından çürütüldü.
Bu teorinin savunucuları için tarih, evrim paradigmasından incelenebilir. Yani teorisyenleri, doğada geçerli olan yasaların sosyal düzende de geçerli olduğunu iddia ederler. Doğa yasaları, en güçlünün hayatta kalması, kişinin yaşamının korunması ve miras yasaları ise, toplum da aynı şekilde davranmalıdır.
Sosyal Darwinizm'deki Eğilimler
Sosyal Darwinizm'in en az iki eğilimi tanımlanabilir: bireyci sosyal Darwinizm ve bütünsel olarak ilham alan sosyal Darwinizm.
Bireyselci sosyal Darwinizm
Bireyci sosyal Darwinizm'e göre birey, doğa yasalarını uygulayan ve mücadelede hemcinsleriyle birlikte katılarak davranışları sosyal olarak çoğaltan temel sosyal organizmadır.
Bütünsel Olarak İlham Veren Sosyal Darwinizm
Darwinizm'in bir başka akımı olarak bilinir. bütünsel ilham. Buna göre temel toplumsal organizma birey değil, topluluktur. Irklar arasındaki mücadeleyi harekete geçiren toplumdur.
Charles Darwin ve sosyal Darwinizm
Charles Darwin'in bu teorinin sosyal tarihe uygulanabilirliğine kendisinin ikna olup olmayacağı net olmasa da, onun kafa kapasitesinin zeka ile ilgili olduğunu düşündüğü ve ilk başta bunun varsayımı açıklayabileceğini düşündüğü bilinmektedir. "bir ırkın veya cinsiyetin diğerine üstünlüğü.
Ancak, yayınlandıktan kısa bir süre sonra Türlerin Kökeni, Darwin yayınlıyor Adamın akrabalığı (1871), burada bu varsayımla çelişir. Orada sosyal davranışı inceler ve doğada olanın aksine, zincirdeki en zayıf halkaları korumak ve kollamak, onların da kendi doğalarını yaymaları için insanoğlunun doğasında var olduğunu anlar. Bu tür bir analiz, onu sosyal Darwinizm teorisinin savunucularından ayırmaktadır.
Ayrıca bkz. Darwinizm.
Sosyal Darwinizm etrafında tartışmalar
19. yüzyılın ortalarında, İngiltere gibi bazı ülkelerde kapitalizm tam bir genişleme içindeydi. Ayrıca, bu yüzyılın sonlarına doğru Avrupa emperyalizminin yeni bir aşaması ve biçimi yeniden doğrulandı. Bu nedenle, bu teori, en uygun olanın hayatta kalması argümanı altında yabancı kültürler üzerinde sömürü, dayatma ve tahakküm kampanyaları için sahte bilimsel bir gerekçe olarak hizmet ettiği için Batı toplumunda yaygın olarak kabul edildi.
Bu teorileri çürütenler, onların temelsiz doğasına ve bu iddiaları destekleyebilecek titiz çalışma ve analizlerin eksikliğine dikkat çekti. Nitekim sosyal Darwinizm teorisi, beyaz ırkın diğerlerine üstünlüğünü savunmak için, beyaz ırkın dünyadaki hakimiyetini dayatmasına dayanarak kullanıldı. Etkisi, Adolf Hitler'in Nazizminin ve Benito Mussolini'nin faşizminin teorik formülasyonunda ve farklı tarihsel hareketlerin ırkçı, yabancı düşmanı, aşırı milliyetçi ve neo-emperyalist yaklaşımlarında görülebilir.
