Talihsizlik Nedir:
talihsizlik denir bireylerin sıklıkla yaşadıkları olumsuz kader çeşitli durumlar için. Örneğin, "Hediyelerle mağazadan çıkarken soyulma talihsizliği yaşadı."
Unutulmamalıdır ki, talihsizliklerin herhangi bir zamanda ve bazen en beklenmedik anda, birçok kez yanlış bir şekilde geliştirilen bir dizi hata veya eylemden veya insanların kontrolü dışındaki koşullardan dolayı meydana geldiği unutulmamalıdır.
Talihsizlik kelimesi Latince kökenlidir. talihsizlik, ve bu terim için kullanılabilecek eşanlamlılardan bazıları şunlardır: diğerleri arasında sıkıntı, talihsizlik, sefalet, felaket, talihsizlik, felaket, mutsuzluk.
Talihsizlik de sıklıkla rezil birisi. "Boşanmadan sonra talihsizliğe saplandı", "Sağlık durumu bir dizi talihsizliği aştı."
Talihsizlik kelimesinin bir başka kullanımı, bir talihsiz olay veya olay, "Birkaç talihsizlikten sonra şirket iflas etti", "Futbol takımı teknik direktör değiştirdiğinden beri birçok talihsizlik yaşadı", "Galiba talihsizlikler beni takip ediyor".
Mantıkta talihsizlik veya talihsizlik teorisi
Talihsizlik Teorisi denir Konuşma eylemi bu performatif bir ifade yoluyla verilir uygunsuz bir şekilde istihdam edilir ve bir talihsizlik olur. 1962'de Jhon Langshaw Austin tarafından önerilen Konuşma Eylemleri Teorilerinin bir parçasıdır.
Öte yandan, performatif emisyonlar ne doğru, ne yanlış ne de anlamsız olanlardır. Yani, yayınlandıklarında bir eylem ifade edilir. Örneğin, iki kişi sokağa çarptığında ve biri diğerine "Özür dilerim, özür dilerim" dediğinde.
Edimsel ifadelerin kurallarını çiğneyerek talihsizlikler üretilebilir. Örneğin, bir arkadaş diğerine pratik bir şaka yapar ve özür diler, "Tamam, özür dilerim", ancak samimi ama daha çok alaycı gibi görünen ve kahkahaların eşlik ettiği bir ses tonuyla.
Ancak mağdur, şakayı yapanın bunun ne kadar rahatsız edici olduğunu anlamadığını açıkça belirtiyor. İhraççı yalnızca bunu yaptığı için özür diler, ancak samimi olduğu ve gerçekten yapması gerektiğine inandığı için değil.
Bu durumda, bir dizi kural ihlal edilir, ilke olarak ihraççı gerçekten ne düşündüğünü söylemez (içtenlikle özür dilemez). O halde, onun da ifade ettiğine uygun bir tavır sergilemediği ve özür dilediği, ancak muhatabına karşı tam bir alaycı olduğu açıktır.
