Sonnet nedir:
bir sone Genellikle ünsüz kafiyeli, iki dörtlü ve iki üçlü olarak bölünmüş on dört mısradan oluşan şiirsel bir kompozisyondur.. Kelime, bu haliyle, İtalyanca'dan geliyor sone, ve bu Latinceden türetilmiştir sonular'ses' anlamına gelir.
Klasik sonedeki mısralar genellikle büyük sanatlardandır, genellikle iki heceli (on bir heceden oluşur).
sone yapısı Dört kıtadır, ilk ikisi dörtlü, son ikisi üçlüdür.
dörtlü kafiye Şu şekilde çalışır: ABBA ABBA, yani birinci ayeti dördüncü, ikinci ayeti üçüncü ile uyumlu hale getirir.
Örneğin:
Luis de Góngora'nın "A Córdoba" adlı parçası
üçüzlerde, tekerlemelerin dağılımı daha serbesttir ve bunlar farklı yazışmalara göre en çok kullanılan CDE CDE, CDE DCE, CDE CED, CDC DCD olmak üzere farklı şekillerde birleştirilebilir.
Örneğin:
Luis de Góngora'nın "A Córdoba" adlı parçası
Öte yandan, sonenin içeriği kesin olmamakla birlikte başlangıç, orta ve son şeklinde düzenlenmiştir.
Bu anlamda birinci dörtlü, ikincisinde genişletilecek olan temayı sunar.
Daha sonra, üçüzlerden ilki, fikirleri veya duyguları sonenin teması üzerine yansıtır veya ilişkilendirir ve ikincisi, onu ya ciddi ya da duygusal bir yansıma ile ya da kompozisyona anlam veren ustaca ya da beklenmedik bir bükülme ile kapatır. .
Sone, herhangi bir şiirsel veya edebi kompozisyon gibi, insan ruhunu ve zekasını ilgilendiren çok çeşitli temalara hitap eder. Aşk ve kayıp, yaşam ve ölüm gibi konuların yanı sıra daha hafif konular, hiciv veya mizah tonunda.
sonenin tarihi
Bilinenlere göre, sone ilk olarak 13. yüzyılda İtalya'da ortaya çıktı, ilk olarak bu tür kompozisyonun yaratıcısı olduğuna inanılan Giacomo da Lentini tarafından yetiştirildi ve daha sonra Avrupa'nın geri kalanına yayıldı. ve dünya.
İtalya'da Dante Alighieri veya Petrarca gibi edebiyat ustaları tarafından yetiştirildi. Bizim dilimizde, onların kültistlerinden ilki, Íñigo López de Mendoza'nın takma adı olan Marqués de Santillana'ydı, ama aynı zamanda Lope de Vega, Luis de Góngora, Francisco de Quevedo, Calderón de la Barca veya Sor Juana gibi Kastilya şiirinin dehaları tarafından da yapıldı. Ines De La Cruz.
Daha yakın zamanlarda, şiirlerinde İskenderiye dizeleri kullanan Rubén Darío veya kafiyesiz soneler yazan Pablo Neruda gibi soneyi kullanan ve onu yenileyen veya değiştiren yazarlar da olmuştur.
sone örnekleri
Lope de Vega
Francisco de Quevedo
