Bakanlık nedir:
Âşık Orta Çağ müzisyeninin ticaretikendi enstrümanlarını, üflemeli ve yaylı çalgılarını da yapan ve çalmak üzere işe alındı. sivil, dini ve özel kutlamalar.
15. yüzyılda âşıklar şu şekilde gruplandırılmıştır: kümeler veya "beyitler" 16. yüzyılda katedrallerin müzikli şapelleri bu ofis için sabit yerler yaratmaya başladı.
Ministril Latince kökenlidir. bakanlık Y bakan, sırasıyla 'hizmet' ve 'sunucu' anlamına gelir. Sonra romantik dile sürüklenin bakan Y âşık genellikle bir müzik aleti ile belirli bir ticarete hizmet eden bir kişiye referans olarak.
Bu yüzden âşık bir müzisyen ve aynı zamanda bir zanaatkar, çünkü müziğin ve kendi enstrümanlarının yaratılmasında yaratıcı olmakla karakterizedir. Bakanlık olarak kullanılır âşık ve ozan eş anlamlısı.
Âşıklar kiliselerin içinde dini müzik çalarlar, ancak çaldıkları aristokrat evlere de uğrarlardı. küfürlü müzik. Bu nedenle âşıkların müziği hareketlidir. kutsal ve saygısız arasında.
Rönesans'ta o kadar popüler oldular ki, şav çalan âşıklara himaye teklif edildi. Böylece, âşık terimi, münhasıran oyun oynayanları ifade etmek için kullanılmaya başlandı. gemici dansı.
Bugün de devam edenler rönesans ve barok müzik geleneği eski ve orta çağ müziği festivallerinde, barok operalarda ve bazı kiliselerde.
Âşık enstrümanları
Âşıklar, aşağıdakiler de dahil olmak üzere çeşitli enstrümanları çalmakla karakterize edilir:
-
Aerofonlar (hava):
- Tahtadan yapılmış: şal, fagot veya fagot, kornet, flüt;
- Metalden yapılmış: trompet, çuval (eski trombon).
- kordofonlar (dize): sıkıştırılmış: zebur; ovuşturdu: gövde, deniz.
- Membranofonlar (perküsyon): tef.
