Maniheizm nedir:
Olarak bilinir Maniheizm için Pers prensi Manes doktrini (MS 215-276) ve destekçileri, 242'de İran'da başlayan ve Orta Doğu ve Roma İmparatorluğu'na yayılan bir Hıristiyanlığın sapkınlığının yazarı.
Maniheizmin temeli, dualizm ve temel inancı gnostisizm. Ebediyetten beri iki krallık biçiminde tasarlanmış iki karşıt ilke vardır: fiziksel ve ahlaki iyiliği temsil eden ışık ve kötülüğü temsil eden karanlık. Bir gök ve aydınlık bir yerden oluşan birincisi, Tanrı'nın alanıdır; diğeri ise, mahrum bırakılmış göğün altına yerleştirilmiş, Şeytan'ın mülkü ve egemenliğidir.
Daha fazla bilgi için Gnostik makalesini okuyun.
Işık ve karanlık arasında kalan, iyi ve kötü güçler arasında savaşan insan, Tanrı'nın elçilerini takip etmelidir: Nuh, İbrahim, Zerdüşt (Mazdeizmin kurucusu), Buda, İsa ve nihayet Mane, çünkü ikincisi Allah'ın insanlığa gönderdiği peygamberlerin sonuncusu olarak kabul edilir.
Yukarıdakilerle ilgili olarak, Maniheizm, işlenen kötülüklerin özgür iradeyle değil, bireyin yaşamındaki kötülük alanının performansıyla işlendiğini düşündüğü için uygulamada sorumluluk almaz.
Maniheizm, müttefikler ve dinleyicilerden oluşur. İlki, bir tür keşiş ya da azizdir, devamlılığı sağlamak ve bitkiler de dahil olmak üzere evrensel yaşama saygı duymak zorundadır; Et yiyemezler, şarap içemezler, dinleyicilerin mutlaka toplaması gereken otlar ve meyvelerle yaşarlar. Bunun yerine, dinleyiciler tüm insanlar gibi yaşar, ancak müttefikleri sürdürmekten sorumludurlar.
Tavus kuşu ya da pavo cristatus, onun kutsal hayvanıydı ve tüylerindeki renkleri aracılığıyla, arınmayı ve ilahi ruha dönüşmeyi başarmak için vücudun içinden geçtiği farklı ruhsal durumları temsil ediyordu.
Etimolojik kökeni ile ilgili olarakManiheizm veya Maniheizm kelimesi Latince kökenlidir. "Manik".
Son olarak, terim Maniheist biri iyilik diğeri kötülük için iki yaratıcı ilkeyi kabul eden Maniheist doktrinlerini takip eden insan veya kişi grubunu belirtmek için kullanılan bir sıfattır.
Siyasi Maniheizm
Politik Maniheizm, belirli kişilerin fikirleri veya insanları iki gruba ayırma tutumu olarak kabul edilir: indirgenemez bir şekilde iyi taraftakiler ve kötü taraftakiler. Yıllar boyunca gözlemlendiği gibi, siyasette Maniheist her zaman iyi tarafta olduğunu varsayar ve toplumun Maniheizm'e giren ve tüm hükümet yönetiminin yanlış olduğunu etiketleyen bir kısmı vardır.
Yukarıdakilere dayanarak, bireyin ve hükümetin bir yakınlık elde etmesi ve her ikisinin de prensipte genel çıkar için olması gereken aynı amaç için savaşması için her durumu analiz etmek, anlamak ve yargılamak önemlidir.
