Aydınlanma Nedir:
Olarak bilinir aydınlanma veya illüstrasyon “Işıklar yüzyılı” olarak bilinen 18. yüzyılın ikinci yarısının manevi, entelektüel ve kültürel hareketi.
Aydınlanma, insan için güvene, özgürlüğe, haysiyete, özerkliğe, özgürleşmeye ve mutluluğa yol açacak, kendi aklı için farkındalık yaratmayı amaçlayan bir hareketti. Aydınlanma düşünürleri, bir ülkenin eğitimini, siyasetini ve yönetimini geliştirmenin yanı sıra, insan aklının eşitsizliklerin olmadığı ve her bireyin bireysel haklarını garanti altına aldığı daha iyi bir toplum inşa edebileceğini kurdular.
Aydınlanma, 18. yüzyılın sonundaki devrimci mücadelelerden başlayarak Avrupa'da burjuvazi tarafından geliştirilen ve benimsenen bir ideoloji olarak görülebilir. Aynı şekilde, Aydınlanma da Fransız Devrimi'nden güç alan bir siyasi hareketti.
Hareket İngiltere'de filozof Locke ile başladı ve çeşitli anlamlarda, Fransa'da Bayle, Voltaire, Helvetius, Helvetius, Diderot, d'Alembert, Holbach ile ve Almanya'da Reimans, Mendelsonhn, Nicolai, Lessing ile Kant'ta doruğa ulaştı. . Aydınlanmanın kültürel, politik, sosyal ve manevi düzeyde büyük etkisi oldu.
Öte yandan Aydınlanma, aydınlanmışların doktrini, görüşü, vizyonudur. 18. yüzyılda savunulan, doğaüstü bir ilhamın varlığına dayanan hareket, çeşitli mezhepler tarafından beslenmektedir.
Yukarıdakilerle ilgili olarak, terim aydınlatıcı aydınlanma ile ilgili her şeyi belirten bir sıfattır. Aydınlanmış olanların doktrininden yana olan kişidir.
Aydınlanmanın Kökeni
On yedinci yüzyılda, René Descartes'ın çalışmalarında, tek bilgi kaynağı olarak rasyonalizmin temellerini gösteren küçük bir Aydınlanma kalıntısı zaten gözlemlendi. Teorisi bu anlamda "Düşünüyorum ve öyleyse varım" şeklinde özetlenmiştir.
Aydınlanma, Avrupa toplumunun özellikle 18. yüzyılın son yirmi yılında hissettiği sürekli memnuniyetsizlik tarafından yaratıldı. İlluminizm, feodal yapıları, Katolik Kilisesi'nin etkisini, ticari tekeli ve "tehlikeli fikirlerin" sansürünü karakteristik olarak taşıyan Avrupa mutlakiyetçiliğine karşı bir tepki hareketiydi.
Fransa'da, feodalizm ile yükselen kapitalizmin gelişimi arasındaki sürekli çatışma nedeniyle hareketin en büyük patlamayı yaşadığı yer burasıydı.
Yukarıdakilere atıfta bulunarak, sonuç, feodal sistemin ortadan kaldırılması ve Avrupa'nın diğer bölgelerinde var olan mutlakıyetçi-merkantilist rejimlerin geri kalanının teşvik edilmesiydi.
aydınlanmacı düşünürler
Aydınlanma düşünürleri özgürlüğü savunmakla karakterize edildi, her şeyden önce ilericiydiler ve her şeyin rasyonel bir açıklamasını aradılar. Aydınlanma filozoflarının temel amacı, yukarıda belirtildiği gibi, dini hoşgörüsüzlüğü, adaletsizliği ve ayrıcalığı reddederek insanın mutluluğunu aramaktı.
En önemli Aydınlanma düşünürleri şunlardı:
- Voltaire (1694-1778), din, monarşi ve sansür eleştirmeni. Öte yandan, doğada ve insanda akıl yoluyla keşfedebilecek olan Tanrı'nın varlığına ve hoşgörü fikrine ve üstün bir varlık inancına dayalı bir dine inanıyordu. Aydınlanma fikirleri için büyük bir propagandacıydı.
- Montesquieu (1689-1755), Illuministlerin ilk kuşağının bir parçasıydı. En önemli katkısı, üç gücün doktriniydi: yürütme, yasama ve yargı, her biri diğerinin işlevlerini üstlenmeden kendi alanı içinde hareket etmelidir, bu, yetkilerin kötüye kullanılmasını önlemek için yetkilerin ademi merkezileştirilmesi olarak bilinen şeydir. hükümdarlar.
- Jean Jacques Rousseau (1712-1778), fikirlerinin çoğu zaman meslektaşlarının fikirlerine aykırı olduğu en popüler ve radikal filozoftu. Adalet, eşitlik ve halkın egemenliğine dayalı bir toplum önerdi.
Fransız Devrimi'nin zirvesinde, özellikle 1789 yılında yayınlanan İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi'nde, daha önce sözü edilen tüm demokratik fikirlerin güçlü bir etkisinin gözlemlendiği vurgulanmaya değer.
