Oyun, gerçek veya kurgusal olaylara dayanan bir hikayenin sahne performansıdır. İlk oyunlar Antik Yunan'da yapıldı ve bir zaman ve mekan birimi gibi belirli özelliklerle karşılaştılar, yani sahnede temsil edilen tüm hareketler aynı yerde ve aynı zaman dizisinde gerçekleşti. Bu kavram zaman içinde değişse de, oyunlar hala bir takım belirli özellikleri paylaşıyor. Biraz görelim.
Dördüncü duvarın prensibi
Genel olarak konuşursak, oyunlar dördüncü duvar ilkesine göre yönetilir. Sahneyi seyirciden ayıran hayali bir duvardır. Karakterler (oyuncular) seyirci yokmuş gibi davranır ve tüm gerçeklik sahnede olanlarla sınırlıdır.
Dördüncü duvar ilkesi özellikle modern tiyatronun karakteristiğidir ve bunun uzantısı olarak kurmaca film ve televizyonda da geçerlidir. Ancak tiyatrodaki bazı eğilimler veya hareketler bu ilkeyi kasten bozmaktadır. Bu, birkaç yolla gerçekleştirilebilir. Örneğin, halkla konuşma/etkileşim kurma veya normalde gizli kalan sahne temsili mekanizmalarını gösterme.
kasıtlı amaç
Her oyun, türüne göre kasıtlı bir amacı, oyun yazarı tarafından daha önce tasarlanmış bir amacı takip eder.
Komedi oyunları genellikle parodi, yanlış anlama gibi kaynaklar aracılığıyla toplumsal eleştiri yapma, toplu rahatsızlığı giderme veya eğlendirme amacına sahiptir. karşılıksız, bu, 'bir şeyi başka bir şeyin yerine koymak' anlamına gelir), vb.
Trajedi ise seyircinin arınmasını, yani gözyaşı ya da acıma yoluyla arınmasını ister.
Komik unsurların trajik unsurlarla birleştirilebildiği drama, genellikle ele alınan konular üzerinde eleştirel bir yansıma arar.
disiplinlerarası karakter
Oyunlar doğası gereği disiplinler arasıdır. İçlerinde edebi, dramatik, müzikal ve plastik unsurlar birleştirilir.
Dramatik bir metne dayalı temsil
Oyunların çıkış noktası olarak dilsel bir unsuru vardır: dramatik metin. Bu metin aynı zamanda senaryo veya tiyatro librettosu adını alır ve onu yazana denir. oyun yazarı. Dramatik metin, biçim ve olay örgüsü açısından belirli özellikleri takip eder.
Dramatik bir metnin unsurları
Dramatik bir metin, karakterlerden, açıklamalardan ve diyaloglardan veya monologlardan oluşur.
karakterler
Karakterlerle, oyunda temsil edilen, diyaloglar ve eylemler yoluyla oyuna müdahale eden canlandırılmış varlıkları kastediyoruz. Bir tiyatro metninde, olay örgüsüne başlamadan önce oyun yazarı, olaya dahil olan tüm karakterlerin bir listesini sunar.
Ek açıklamalar
Açıklamalar, oyun yazarının oyunun nasıl temsil edilmesi gerektiğini belirtmek için tiyatro metnine yazdığı göstergeler, talimatlar ve önerilerdir. Bu tür açıklamalar, temsilin yeri ve zamanı, karakterlerin temel eylemleri ve bazı durumlarda jest unsurları hakkında bilgi sağlar.
Diyaloglar veya monologlar
Tiyatroda olay örgüsü, ister diyalog ister monolog olsun, karakterler arasındaki parlamentolar aracılığıyla inşa edilir. Çünkü tiyatroda genel bir kural olarak anlatıcı yoktur.
Bir teatral metnin herhangi bir yapıdaki parlamentoları içermemesi ve kesinlikle bir veya tercüman tarafından gerçekleştirilen eylemlere odaklanması olabilir. Bu, türle (örneğin mim tiyatrosu) veya sadece oyun yazarının niyetiyle ilgili olabilir. Örneğin: iş Kelimeler olmadan hareket et ben Y Sözsüz hareket etme IISamuel Beckett tarafından).
Dramatik bir metnin yapısı
Olay örgüsü açısından bakıldığında, dramatik bir metin, eylemler ve sahnelerden oluşan bir yapı ile karakterize edilir. Bakalım:
davranmak
Eylem, olay örgüsü içindeki tutarlı bir anlatı birimidir. Başlangıcı ve sonu genellikle perdenin açılıp kapanmasıyla veya ışıklarla gösterilir. Normalde, bir perdeden diğerine, sahnenin değişmesine yol açabilecek önemli bir dramatik değişiklik vardır. Bazı eserler tek bir perdeden oluşabilir.
Faliyet alani, sahne
Sahneler, bir eylemin alt bölümlere ayrıldığı bölümlerin her biri. Resimler gibi, her eylemin anlaşılmasını tamamlayan minimal anlam birimleridir.
Dil dışı öğelerin kullanımı
Tiyatro, sahne temsilinin birincil kaynağı olan edebi kaynağa ek olarak, onu anlatısal edebiyattan ayıran karakteristik bir şekilde dil dışı unsurları da kullanır.
senografi
Senografi, manzara alanını karakterize eden unsurların tasarımıdır.
sahne
Sahne, oyuncuların performans sırasında kullandıkları tüm nesnelerdir.
Karakterizasyon: kostüm ve makyaj
Her oyun mutlaka kostümler, saç modeli ve makyaj yoluyla elde edilen karakterlerin bir karakterizasyonunu taşır.
aydınlatma
Tiyatro aydınlatması, her sahnede ve oyunda ihtiyaç duyulan atmosferi ve karakteri yaratmaya yardımcı olmak için gereklidir. Tiyatroda, diğer kaynakların yanı sıra seçici görünürlük, formun açığa çıkması, odak, ruh hali (sahnenin duygusuna uyarlanmış aydınlatma), kompozisyon (estetik bir etki yaratma) vardır.
Müzik
Tiyatrodaki müzik tesadüfi olabilir veya müzikal tiyatro veya operada olduğu gibi işin önde gelen bir parçası olabilir.
Takım çalışması
Dramatik metin yapıldıktan sonra, sahneye bir oyun getirmek, aşağıdakileri içeren bir ekibin çalışmasını içerir:
- Tiyatro yönetmeni: Parçanın konseptine rehberlik etmekten, oyunculara rehberlik etmekten ve tüm yapım ekibini eklemlemekten sorumlu kişi.
- Oyuncular: karakterleri karakterize eden profesyoneller.
- Yapım ekibi: yapım asistanları, ışıklar, ses mühendisleri, müzisyenler, kostüm tasarımcıları, set tasarımcıları vb.
- Oyna.
- Katarsis.
