Duygusallık Nedir:
Duygusallık şu şekilde anlaşılır: hassas ve yumuşak duyguları yüceltme eğilimi. Bu tür bir yüceltmenin, kasıtlı olarak sahte veya yanlış yapılmadığında abartılı ve yersiz olduğu ilkesinden yola çıkar.
Günlük dilde, bir kişi kabul edilir duygusal Çeşitli durumlarda şok için belirli ve şiddetlenmiş bir duyarlılık ve kapasiteyi ifade eden bir durumdur.
Duygusal kişi, aşırı hassasiyet, nezaket veya şefkat duygularının istilasına uğradığında, mantıklı hareket etmekte zorlanır. Bu durumda kişinin duygusallığa düştüğü söylenir.
Duygusallık, izleyicinin duygularını harekete geçirmeyi amaçlayan kasıtlı bir söylemsel veya retorik eğilim olarak da anlaşılabilir.
Amaç, akılcılığın müdahalesi olmadan dikkati belirli amaçlara yöneltmektir. Bağlama bağlı olarak, duygusallığın estetik, ahlaki, politik veya ekonomik bir amacı olabilir. duygusallığın kasıtlı kullanımı reklamcılıkta, siyasi propagandada, dinde, mitinglerde, sanatta ve edebiyatta çok yaygındır. Bu aynı zamanda duygusallığın duygusal manipülasyon ve sosyal kontrol söylemi olarak hareket edebileceği anlamına gelir.
Sanat ve edebiyatta duygusallık
Duygusallık, Avrupa'da 18. yüzyılın sonlarına doğru ortaya çıkan ve 19. yüzyılda en parlak dönemini yaşayan bir sanatsal hareket olan Romantizm'de önemli bir varlığa sahipti. Romantik hareket, neoklasik sanatın rasyonalizmine ve akademizmine yanıt olarak duyguları ve ifade özgürlüğünü yüceltmeye çalıştı.
O zamandan beri, çeşitli sanatsal ifadelerde duygusallık oldukça sık görülür. Gül romanının, romantik filmlerin ve bir dereceye kadar aşk şarkılarının tekrar eden durumudur.
Sanatta duygusallığın, bazı eleştirmenler tarafından abartılı, anlaşılması zor ve yüzeysel olarak kabul edildiği gibi, kötüleyicileri vardır.
milliyetçi duygusallık
Milliyetçi söylemler, kitleleri kontrol etmenin ve canlandırmanın bir biçimi olarak duygusallığa başvurma eğilimindedir. Bu anlamda, izleyiciyi harekete geçirmek ve onu söylem aktörünün fikir ve önerilerine yatkın kılmak için ulusal semboller genellikle retorik stratejiye dahil edilir.
Siyasi kültür, vatandaşların sevgisini ve bağlılığını uyandırmak için kolay gözyaşını uyandırmaya çalışan milliyetçi duygusallık örnekleriyle doludur. Örneğin, siyasi mitingler sırasında Ulusun babalarının duygusal çağrışımları.
Görsel kültürde, siyasi otoritelerin fenotipleri ulusun karakteristiği kabul edilen çocuklarla birlikte resmedildiği propaganda afişlerini referans olarak gösterebiliriz. Örneğin, çok çeşitli yönelimlerin siyasi propagandasında bugüne kadar taklit edilmeye devam eden II. Dünya Savaşı sırasında Hitler'in posterleri.
Savaş zamanı ve savaş sonrası dönemlerde Amerikan sinemasında anti-komünizm propagandası yapan milliyetçi duygusallık yaygındı. Amerikan bayrağını ve marşını yücelten sahneler yaygındır.
