Sembolizm Nedir:
Olarak bilinir sembolizm de fikirleri ve gerçekleri temsil etmek için sembolleri kullanan farklı ifade biçimleri. Bu anlamda, sembolün gerçekliğini, yani bir gösteren ile belirlenmiş bir anlamı net bir şekilde ilişkilendirmek son derece önemlidir.
Yukarıda verilen tanımı anlamak için bir örnek: haç, Hıristiyan sembolizminin bir parçasıdır.
Öte yandan, sembolizm, 19. yüzyılın sonlarında Fransa'da doğan ve semboller ve imgeler aracılığıyla nesneleri doğrudan isimlendirmeden fikir önerme veya çağrıştırma ile karakterize edilen sanat akımına verilen isim.
edebiyatta sembolizm
Edebiyatta sembolizm, kökeni 19. yüzyılın sonunda Fransa'da olan şiirsel bir hareketti. Dört büyük Fransız şairi altında gelişti: Baudelaire, Mallarmé, Verlaine, Rimbaud.
İlk amaç olarak sembolizm, duyguları ifade eden imgeler aracılığıyla duyusal dünya ile manevi dünya arasında ilişki kurmaktı. Ayrıca, kafiyelerinde bir müzikalitenin yanı sıra anlatımsal bir kaynak olarak sinestezi kullanarak metaforik ve düşündürücü bir üslupla yazdılar.
Tiyatro ve romana gelince, o kadar etkili değildi, ama yine de Joris-Karl Huysmans'ın "A Contrapelo" adlı romanında kullanılıyordu. Öte yandan tiyatroda, Axel'in Villiers'in eseri, sembolizmden en çok etkilenen tiyatro eseriydi.
Sanatta sembolizm
Sanatta sembolizm, izlenimciliğin gerçekçi vizyonunu değersizleştirdi ve fikri semboller ve fikirler aracılığıyla temsil etti. Bu fikirle sanatçılar nesnelere bakarak resim yapmamışlar, daha çok hafızalarını kullanmışlardır.
Sanatın temsil ettiği ana temalar, hayal gücünün ve rüya varsayımlarının meyvesiydi. Sanatsal olarak, sembolizm sürrealizm tarafından devam ettirildi.
Resim alanında, diğerleri arasında Gustave Moreau, Odilon Redon, Féliz Valloton, Edouard Vuillard gibi üsler vardır. Heykelde Aristide Maillol, AdolF von Hildebrand, vb. öne çıkıyor.
Sembolizmin karakteristiği
- Tasavvuf ve dindarlık ile ilgilidir.
- Bilinçaltına ve bilinçaltına ilgi.
- öznelcilik.
- İnsan durumunun çürüyen unsurlarına çekicilik.
- Hayal gücüne ve fanteziye vurgu.
Parnasyanizm ve sembolizm
Parnasyanizm, on dokuzuncu yüzyılda ortaya çıkmış, "mükemmel şiir" yaratmayı amaçlayan, biçime, dile değer veren ve Romantizmin duygusallığını eleştiren bir edebi akımdır.
Bu nedenle, bu stil, kült bir kelime dağarcığı ve karmaşık metin yapıları kullanarak mükemmel bir kafiye yaratılmasıyla karakterize edilir. Sembolizm, aliterasyon ve asonans gibi metaforlar ve etkileyici figürler kullanırken.
İncil'de Sembolizm
İncil, Kutsal kitabın okuyucusunun metinde bulunabilecek farklı sembolleri nasıl yorumlayacağını bilmesi veya bilmesi gereken sembolizmle doludur.
Örneğin: kuzu, itaatkar kurbanı temsil eder; aslan, heybeti, gücü, egemenliği sembolize eder; at gücü, fetih, zaferi temsil eder. Sayılara gelince, biri birimi temsil eder; iki, komünyon ve tanıklık sayısını sayın, vb.
