Neoliberalizm Nedir:
Neoliberalizm bir Klasik liberalizm doktrinini benimseyen ve onu mevcut kapitalist şema içinde daha radikal ilkeler altında yeniden düşünen politik-ekonomik teori.
Kelime, Yunanca νέος (néos) 'dan gelen ve Latince isim olan 'yeni' anlamına gelen "neo-" kompozisyon öğesinden oluşan bir neolojizmdir. özgürlükçü, ve doktrin veya sistem "-ism" ile ilgili sonek.
neoliberalizmin kökeni
Neoliberalizm, daha büyük bir sosyal adaletin (yani refah devletinin) garantörü olarak Devletin müdahalesine bir tepki olarak ortaya çıkar ve 20. yüzyılın kapitalist ekonomisinin, özellikle de sonunda kayıtlı olanların çöküşleri sayesinde güç kazanır. 1920'lerden ve 1970'lerden.
Neoliberalizme göre, Devlet yalnızca toplumun örgütlenmesinde yönetim organı olarak temel işlevlerini yerine getirmelidir, böylece ticaret ve vergiler üzerindeki düzenlemeleri ve vergileri uzak tutmak için ekonominin işleyişine müdahalesine karşı çıkar.
Bu doktrin, özel sektörün daha verimli olduğu varsayımı altında, kamu sektörünün elinde bulunan şirket ve hizmetlerin özelleştirilmesinden yanadır. Sosyal harcamaların azaltılmasından, serbest rekabetin teşvik edilmesinden, büyük şirketlerden ve sendikaların zayıflatılmasından ve parçalanmasından yanadır.
Neoliberalizm, ekonominin bir ulusun kalkınmasının ana motoru olduğunu düşünür, bu nedenle bir toplumun yaşamının tüm yönlerinin piyasa yasalarına tabi olması gerektiğini düşünmenin yanı sıra, serbest ticaret teoride daha iyi yaşam koşulları ve maddi zenginlik yaratması gereken ekonomide daha büyük dinamikleri teşvik etmek.
Neoliberalizmin başlıca temsilcileri
Ana ideologları ve destekleyicileri, onu 20. yüzyılın ekonomisini kurtarmak için alternatif bir model olarak öneren Friedrich August von Hayek ve Milton Friedman'dı.
Amerika Birleşik Devletleri'nde Ronald Reagan, Birleşik Krallık'ta Margaret Thatcher veya Şili'de Augusto Pinochet büyüklüğündeki siyasi liderler, kendi ülkelerinde neoliberal politikaları ilk uygulayanlar oldular. Bununla birlikte, bugün neoliberalizm Batı'daki en yaygın ideolojik akımlardan biridir ve en mükemmel modeli ABD'dir.
Neoliberalizm ve küreselleşme
Neoliberalizm, piyasalar, toplumlar ve kültürler düzeyinde daha birbirine bağlı ve birbirine bağlı bir dünya üretecek ekonomik, teknolojik ve sosyal bir süreç olarak küreselleşmenin yükselişiyle birleşen 20. yüzyılın son on yıllarında dünya çapında bir genişleme yaşadı.
Kapitalist sistemin komünist ekonomilerin çöküşünün bir ürünü olarak genişlemesi, neoliberalizm ilkeleriyle birlikte, ticaret ilişkilerine devlet müdahalesinin sınırlandırılması, düzenlemelere ve tarifelere karşı çıkma gibi, tümü serbest piyasa düzeni altında. , giderek artan sınırlar ve küreselleşmiş bir ekonomiye özgü daha geniş ortak pazarlar ile dünya ekonomik birliğine neden oluyor.
Gerçek şu ki, küreselleşme neoliberalizm için ideal koşulları yaratsa da, küreselleşmenin neoliberalizmin ürünü mü yoksa tam tersi mi olduğu konusunda tartışmalar var, bu yüzden bunların tamamlayıcı süreçler olduğunu söyleyebiliriz.
Neoliberalizmin özellikleri
Neoliberalizm, gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelere, bu modele göre, bireysel ve kolektif bir refah durumunu garanti eden daha büyük bir servet dağılımı elde etmek için bazı önerilerde bulunur. Bu ekonomik modeli karakterize eden önlemler arasında şunlar öne çıkıyor:
- ticaret özgürlüğü: neoliberalizm, özellikle sermayenin hareketliliğine atıfta bulunan ve mülkiyet ve güvenlikle ilgili olanlar hariç, ticaret kısıtlamalarının ortadan kaldırılmasını veya gevşetilmesini önerir.
- Serbest pazar: ticaret kurallarının kuralsızlaştırılmasının ve Devlet müdahalesinin çok az veya hiç olmamasının bir sonucu olarak, neoliberal bir ortamda piyasa, fiyatların münhasıran alıcılar ve satıcılar arasında kararlaştırıldığı arz ve talep yasasına göre işler.
- Sert maliye politikalarıBu önlemler, diğer kuralların yanı sıra kamu harcamalarının azaltılmasını, üretim vergilerinin düşürülmesini ve tüketim vergilerinin artırılmasını içerecektir.
- İş mevzuatında esneklik: Bu, şirketlerin, çalışanların işe alınmasıyla ilgili kendi parametrelerini oluşturması, kuralları organizasyonun ihtiyaçlarına göre ayarlaması için tasarlanmıştır. Bu nokta neoliberal modele yöneltilen en önemli eleştirilerden biri olmuştur.
- Devalüasyon karşıtı para politikaları: Bu anlamda neoliberalizm, para biriminin devalüasyonunu önlemek için para kütlesinin (bir ülkenin ekonomisinde bulunan paranın) kısıtlanmasını ve faiz oranlarının artırılmasını önermektedir.
- Kamu şirketlerinin özelleştirilmesi: Bu önlem, kamu harcamalarını kısmak, bürokrasiyi azaltmak ve kamu hizmetlerinin üretim ve arzında verimlilik düzeylerini artırmak için hazırlanmıştır.
- Neoliberalizmin özellikleri.
- Özelleştirme.
Neoliberal modele yönelik eleştiriler
Neoliberalizmi eleştirenler için, modelin özellikle sosyal nedenlerle uygulanabilir olmamasının birkaç ilgili nedeni vardır. Neoliberal modeli kötüleyenler için, önerdiği uygulamalar, nüfusun geri kalanının refahını göz ardı ederek yalnızca servet üreticilerinin çıkarlarını amaçlar.
İlk olarak, servet üreticileri için kuralların yokluğu, sosyal uçurumun genişlemesine neden olabilir, çünkü Devlet ve şirketler arasındaki ilişkide nüfus için olumsuz sonuçlar doğuran dengesizlikler yaratan yeni kuralların ortaya çıkmasına neden olabilir.
Aynı şekilde, işe alma açısından esnekliğin işçiler için olumsuz sonuçları olabilir: dezavantajlı sözleşmeler, düşük ücretler, ekonomik faydaların yokluğu veya sınırlamaları vb.
Kamu hizmetlerinin özelleştirilmesi, nüfus için en savunmasız sektörlere zarar verebilecek daha yüksek oranlara dönüşebilir. Ayrıca, neoliberal modeli eleştirenler için özel şirketlerin Devletin hassas alanlarında (telekomünikasyon, vergiler, kimlik hizmetleri vb.)
Büyük sermayeler için vergilerin düşürülmesi, Devletin sosyal programlar yaratma ve sürdürme konusundaki ana kaynaklarından birini tüketerek eylemini sınırlayacaktır.
Meksika'da Neoliberalizm
Meksika'da neoliberalizm, seksenlerde, bir ekonomik kriz senaryosunda, devlet şirketlerinin özelleştirilmesiyle karakterize edilecek bir dizi neoliberal reformun uygulanmasına başlayan Miguel de la Madrid Hurtado hükümeti sırasında ortaya çıktı. Devlet, kamu harcamalarının azaltılması ve yabancı sermaye yatırımı için teşvik ile ayırt edilen ekonominin açılması, çok uluslu şirketlerin ülkeye giriş, vb.
Ekonomik konularda hem Uluslararası Para Fonu hem de Dünya Bankası tarafından empoze edilen neoliberal politikalar, Meksika Devleti'nin başındaki Carlos Salinas de Gortari ve halefleri tarafından sürdürülecek ve bu da Meksika'nın Serbest Ticaret Anlaşması'nı imzalamasına yol açacak. 1990'larda Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada ile işbirliği yaptı ve diğer önlemlerin yanı sıra Banco de México'ya özerklik verdi.
