Usur nedir:
Tefecilik, genellikle borç verenin kötü niyetli davranışına işaret eder. Orijinal kredide faiz veya rehin gereksinimlerinin kötüye kullanılması.
Tefecilik kelimesi Latince'den gelir ve kelimeden oluşur. usus "kullanım hakkı" ve son eki belirten -sure bir tür faaliyeti ifade eder. Bu anlamda tefecilik, kendisine ait olan bir şeyi, genellikle parayı kullanma hakkının alınması anlamına geliyordu.
Tefecilik yapanlara tefeci denir. Bu anlamda, tefecilik, kendi çıkarları için elinden geleni yaptığı için ahlaksız bir tutum olarak kabul edilir.
Tefecilik uygulaması en savunmasız olanları etkiler ve sosyal bir sorun, dolayısıyla etik bir sorun haline gelir. Bu şekilde, suistimaller pahasına kâr hırslarını frenlemek için tefeciliğe karşı yasalar oluşturulur.
İncil anlamında, tefecilik, Exodus kitabında, herhangi bir şekilde veya biçimde kâr elde etmek isteyenlerin ahlaksız bir tutumu olarak bahsedilir. Tefecilik, Hristiyanlığın en büyük günahlarından biri olan açgözlülükle ilişkilendirilir.
hukukta tefecilik
Hukuk alanında tefecilik, bir sermayenin borçlusundan talep edilen aşırı faizi ifade eder. Birçok ülkede tefecilik, yasalarca öngörülen bir suç olarak kabul edilir.
Örneğin, Meksika Federal Bölgesi Ceza Kanunu'nda, 387. maddenin VIII. bölümü, suçu tanımlamak için aşağıdakileri şart koşar:
"Bir kimsenin cehaletini veya kötü şartlarını kullanarak, piyasada alışılmış olandan daha yüksek bir değer veya kârın şart koşulduğu sözleşmeler veya anlaşmalar yoluyla ondan faizli menfaatler elde edin."
Tefecilik ve faiz
Orta Çağ'da tefecilik, finansal çıkar ile eşanlamlı olarak kullanılmış ve paranın para kazandırmaması gerektiğine inanıldığından yasaklanmış bir uygulamaydı. Buna rağmen, yaygın bir uygulamaydı.
Faiz ve tefecilik arasındaki temel farkın ortaya çıktığı, belirli bir kredi için tahsil edilen tutarları sınırlayan ilk tablolar ancak 15. yüzyılın sonunda ortaya çıktı.
Faiz, Kanunun öngördüğü tabloda belirlenen değerler dahilinde alınan ücret veya oran olup, tefecilik, izin verilen azami sınırın üzerinde veya üzerinde oranların tahsilini ifade eden terim olmuştur.
