Rönesans Özellikleri

Rönesans, Avrupa tarihinde yaklaşık olarak 14. yüzyıldan 16. yüzyılın ilk yarısına kadar uzanan bir aşamadır. Merkez üssü İtalya'daydı ve oradan kıtanın geri kalanına genişledi. Klasik Greko-Romen Antikite değerlerini yeniden canlandırma iradesinin damgasını vurduğu bir dönemdi.

Daha iyi anlamak için, bazı temel özelliklerini tanıyalım.

Klasik antik çağın yenilenmesi

Rafael Sanzio: Atina Okulu. 1511. Fresk resmi. 500x770 cm.

Rönesans'ın kökeni, o bölgenin Roma İmparatorluğu'nun merkez üssü olması nedeniyle, şimdiki İtalya'daydı. Kara Ölüm'ün ve ortaçağ gericiliğinin tahribatına maruz kalan bu nesil için, imparatorluk Roma'sının geçmişi bir restorasyon özlemi haline geldi.

Bu nedenle Rönesans, Latince, Yunanca ve Arapça yazılmış belgelerin kurtarılması ve kaba dillere çevrilmesinin yanı sıra plastik ve tematik değerlerin geri kazanılmasını içeren Klasik Antik Çağ'ın felsefi ve estetik değerlerini yenilemeye adadı. sanatlardan.

toplumun laikleşmesi

Orta Çağ, yalnızca siyaseti değil, aynı zamanda kültürel üretimi de kontrol eden dini güç tarafından işaretlenmişti. Rönesans ile birlikte sivil sektörler Kilise ile rekabet etmeye başlamış ve siyasi, ekonomik, kültürel ve sanatsal etki kazanmıştır.

Kültür, yani bilim, felsefe ve sanat, bu dönemde tematik özgürlük ve kullanılan yeni çalışma yöntemleri sayesinde çok daha geniş ve verimli bir gelişmeye ulaştı.

antroposentrizm

Antroposentrizm, insanı yaşamın merkezine yerleştiren bir düşünce doktriniydi. Bu doktrin Rönesans'ın ideolojik söylemiydi ve ortaçağ döneminin teocentrizmine bir yanıttı. Bu, yeniden doğuşun bir "ateizm" zamanı olduğu anlamına gelmez, çünkü hala inanan bir toplumdu. Ancak insana, zevke ve özgürlüğe layık olduğu için değer verilirdi. Bu hümanizm için yol açtı.

Çoklu adam ve öğrenilmiş

Sonuç olarak Rönesans, çok ve bilgili insan idealini, yani o sırada yürürlükte olan tüm disiplinler hakkında bilgi toplayan ve bunları tutarlı bir şekilde ifade edebilen bir birey idealini yarattı. Dolayısıyla hümanisttir.

rasyonalizm

Hümanizm ve insanmerkezcilik, yaşamsal bir tavır olarak rasyonalist düşünce pratiğini üstlendi. Bunun nedeni, Rönesans adamları için, ortaçağ müstehcenliğinin gizlediği dünyayı ortaya çıkarmalarına izin verecek bir bilgi aracı olacaktır.

Bilimsel düşüncenin gelişimi

Böylece Rönesans, her şeyin bilim yoluyla açıklanabileceğine ikna oldu. Bu nedenle bilim gelişti ve Nicolás Copernicus, Galileo Galilei, Alonso de Santa Cruz, Miguel Servet ve Leonardo Da Vinci gibi bilim adamları öne çıktı.

harika icatlar

Eski matbaa.

Bilime olan bu yenilenen ilgi, aynı zamanda bazı icatlarla da güçlendi. hareketli tip matbaaBu, o zamana kadar kopyacı keşişler tarafından elle çoğaltılan İncil de dahil olmak üzere kitapların dolaşımını kolaylaştırdı.

Bu zamanın diğer büyük icatları insanlık tarihine damgasını vurdu: pusula, Galileo teleskopu ve barut silahları.

Aynı şekilde, araştırmalar, tarihte sonraki icatların öncülleri olarak hizmet eden farklı alanlarda ilerlemeler bıraktı. Bunlar, örneğin, Leonardo da Vinci'nin hava vidası ve planör üzerine yaptığı çalışmaların durumudur.

• Baskı.
• Pusula.
• Teleskop.

bireycilik

Rönesans, benlik kavramı, benlik değeri, kendini yeterlilik ve insanın kendini ayırt etmesi fikri olarak bireyci bir anlayışın ortaya çıkmasına izin verdi. İnsan yaşamın referans merkezi haline gelirse, özgürlüğü ve zevki saygınlık kazanırsa, o zaman kolektifin davasına tabi olmak zorunda kalmadan belirli bireyin değerlemesi gerçekleşir.

Sanat ve edebiyatın büyük gelişimi

Bu dönemde sanat, gerek teknik ve tür olarak gerekse ele alınacak konularda büyük bir gösteri yaptı. Bilimsel ruhtan etkilenen, bir bilgi biçimi olarak algılanan sanatın altın çağıydı.

Her türden yeni türler ve yeni teknikler ortaya çıktı. Edebiyatta, bir edebi tür olarak denemenin doğuşu gerçekleşti. Tiyatro nihayet dini düzenin ötesine geçerek dünyevi hayatın kaygılarını toplayabilmiştir.

Plastik sanatlarda, resmin duvar resimlerinden kurtulmasına izin veren yağlı boya ortaya çıktı. Rönesans bireyciliğinin ayırt edici özelliği olan portre türü de yer aldı. Benzer şekilde, doğrusal perspektif ve onunla birlikte büyük bir ön kısaltma gelişimi gibi yeni resimsel teknikler ortaya çıktı; chiaroscuro, sfumato, vb.

Heykel ve mimari, Klasik Antik Çağ araştırmalarını üstlendi ve çok yüksek bir mükemmellik ve anıtsallık düzeyi buldu.

Mimarlık, mekanın daha büyük bir rasyonelleştirilmesini arayan yeni bir uyanışa sahipti. Sadece Roma geçmişinden estetik unsurları almakla kalmadılar, onlara yeni bir mimari yaratmaya yardımcı olan yeni bir kullanım ve işlevsellik de verdiler.

Sanatçıların atölyelerinin görünümü

Ancak sanatın yenilenmesi, bir sanatçının yönetiminde atölyelerin görünümünü de beraberinde getirdi. Sonuç olarak, Rönesans'ta bir yandan sanatçılar ve zanaatkarlar, diğer yandan sanat ve zanaat kavramları arasında bir ayrım gerçekleşti.

himayenin görünüşü

Bronzino: Detay Lorenzo de Medici'nin Portresi, patron. XV yüzyıl. Yağlı boya.

Rönesans, Roma'nın sanatçıları ve sanatları koruma pratiğini yeniden canlandırdı. Bunun nedeni, sanatta bir yandan ekonomik bir yatırım nesnesi tanımasıdır. Öte yandan, sanatta Tanrı'yı ​​yüceltmenin, şehre hizmet etmenin ve kendilerini yüceltmenin bir yolunu gördüler.

En önemli patronlardan bazıları Medici ailesinin üyeleri, Sforzas, Bentivoglios, Este ve tabii ki sonunda bu ailelerin üyeleri tarafından Medici olarak temsil edilen Vatikan'dı. Vittoria Colonna, Federico II Gonzaga ve Urbino Dükleri gibi isimler de dikkat çekti.

Ticari bir ekonominin gelişimi. Proto-kapitalist üretim şeması

Rönesans ekonomisi, birincil sektöre büyük bir ivme kazandırıyor. Bazı araştırmacılar için proto-kapitalist bir model olarak nitelendirilen ticaret sektörü ile birlikte tekstil ve madencilik endüstrisi büyük önem taşıyacaktır. Bu, zenginliğin toprak mülkiyeti ile ilgili olduğu önceki tarihsel dönemle tezat oluşturuyordu.

Bankacılık sektörünün gelişimi

Bu dönemde, güçlü ekonomik gelişme, bankacılık sektörünün ortaya çıkmasına ve her türlü tefeci ve tefecinin çoğalmasına izin verdi.