Bitki hücresi şu şekilde karakterize edilir: ökaryotik ve ototrofik. Ayrıca bitkiler alemindeki canlıların tüm doku ve organlarını, bunların özel işlevleri, beslenmeleri ve üremeleri de dahil olmak üzere oluşturan temel birimdir.
Bitki hücreleri, kloroplastlara, fotosentez yapan hücresel organellere, ışık enerjisini kimyasal enerjiye dönüştürme, kendi yiyeceklerini yaratma süreci ile karakterize edilir.
Bitki hücrelerinin bölümleri şunlardır:
- Hücresel duvar: hücrenin şeklini koruyan ve dehidrasyonu önleyen sert zarf.
- Hücre veya plazma zarı: hücrenin zarfıdır ve onu dış ortamdan ayırır. Yarı geçirgendir.
- sitoplazma: diğer hücre yapılarının bulunduğu plazma zarı ile nükleer duvar arasındaki boşluk.
- kloroplastlar: inorganik maddeyi organik maddeye dönüştürme işlemi olan fotosentez yaparlar.
- Hücre çekirdeği: Bir nükleer duvarla çevrilidir, ribozomları üreten nükleolu ve kromozom şeklindeki genetik materyali içerir.
Bitki hücresi, tüm hücreler gibi yaşam için gerekli tüm işlevleri yerine getirir. Ayrıca, interfaz ve mitotik fazdan oluşan her ökaryotik hücrenin (hücre çekirdeği ile) hücre döngüsüne uyarlar. Bu son aşamada eşeysiz (mitoz) veya eşeyli (mayoz) hücre bölünmesi gerçekleşir.
Hayvan ve bitki hücresi
Bitki hücresi ve hayvan hücresinin her ikisi de ökaryotik hücrelerdir, bu nedenle her ikisi de bir hücre çekirdeğine, prokaryotik hücrelerden daha büyük ribozomlara ve daha karmaşık genetik materyale sahiptir.
Bitki hücresi hayvan hücresinden daha büyük bir koful, onu daha sert ve kare yapan bir hücre duvarı ve kloroplast, fotosenteze yardımcı olan, ışık enerjisini ve karbondioksiti gıda ve oksijene dönüştüren organelleri ile farklıdır. Bu şekilde, bitki hücreleri, ototrofik bir beslenmeye sahip olarak karakterize edilir.
Ek olarak, büyük çoğunluğu bitkilere ve alglere karakteristik yeşil rengi veren klorofil içerir.
