Teodise nedir:
Teodise bir Tanrı'nın her şeye kadir olduğunu, niteliklerini ve kötülüğün varlığını rasyonel bir şekilde açıklamak ve göstermekten sorumlu olan felsefenin bir parçası..
Teodise kelimesi Yunancadan gelmektedir. teos'Tanrı' anlamına gelen ve söyle 'adalet' olarak tercüme edilir, bu nedenle teodise, "Tanrı'nın aklanması" olarak anlaşılır.
Teodisenin, doğaüstü gerçeklere dayanmadan Tanrı'nın kanıtını keşfetmek gibi daha genel yönleri kapsayan doğal teolojinin bir parçası olduğuna dikkat edilmelidir.
Teodise ve Leibniz
Teodise terimi 17. yüzyılda ortaya çıkmış ve ilk kez Alman filozof Gottfried Wilhelm Leibniz tarafından kitabında kullanılmıştır. Teodise Denemesi. Tanrı'nın iyiliği, insanın özgürlüğü ve kötülüğün kökeni hakkında, olarak da bilinir teodise.
Ancak bir süre sonra Fransız filozof Voltaire, Leibniz'in hicivli romanının yayınlanmasıyla teodisesini ironik hale getirdi. saf.
Şimdi, bu teodisede Leibniz, Tanrı, insanın özgürlüğü ve kötülüğün varlığı hakkındaki rasyonel çalışmasını sundu. Bununla birlikte, Saint Augustine, hem Tanrı'nın hem de kötülüğün varlığını haklı çıkarmak için bir dizi felsefi ve dini bilgiyi birleştiren Leibniz'den çok önce teodiseden zaten bahsetti.
Aynı şekilde Leibniz, kitabında Tanrı hakkındaki manevi inançlar ile doğa hakkındaki rasyonel düşünceler arasındaki ilişkilere ve insanların yaşadığı adaletsizliklere ilişkin çelişkileri açıklığa kavuşturmakla ilgilendi.
Yani teodise, özellikle her şeyin Allah'ın iyiliği ile yaratıldığını göz önünde bulundurarak, inanç, akıl, ruhani, doğal, iyi ve kötü ile ilgili tüm şüpheleri toplar ve cevaplamaya çalışır.
Dolayısıyla kötülük, insanın özgürlüğünü elde etmek için Tanrı'nın varlığını bile haklı çıkarır. Böylece Leibniz, Tanrı'nın mümkün olan en iyi dünyayı yarattığını onaylar.
