Iracundo nedir:
Iracundo bir sıfattır öfke eğilimini gösterir. Bu anlamda bazı eş anlamlılar hırçın, sinirli ve kızgındır. Aynı zamanda birinin dolu olduğu veya öfkeye sahip.
Bu anlama sahip bazı benzer kelimeler, kızgın, öfkeli, öfkeli, öfkeli, sinirli ve kızgındır. Latinceden geliyor irakundus ve sırayla Latince kelime gitmek (öfke, öfke). Zıt anlamlı olarak sakin ve huzurlu kelimeleri kullanılabilir.
kızgın kişi
Psikolojide öfke genellikle birincil duygulardan biri olarak kabul edilir, prensipte otomatiktir ve bir uyarana karşı uyarlanabilir bir tepki işlevi vardır.
Bununla birlikte, öfke doğru bir şekilde işlenmediğinde, yerini ikincil bir duygu olan (bazen duygu olarak da adlandırılır) ve şiddet veya patolojik nefret ile karakterize edilen küskünlüğe bırakır.
Öfkeli bir insan her zaman agresif davranmaz. Öfke, örneğin manipülasyonlar veya zorlayıcı davranışlar yoluyla kendini pasif olarak da gösterebilir. Vücudun adrenalin salınımı gibi fizyolojik tepkileri vardır.
Bu nedenle, öfkeli bir kişi öfke, öfke ve sinirlilik eğilimi gösterir veya bunu kendisi veya çevresi için olumsuz bir şekilde gösterir. Bazen tatmin edilmemiş bir arzu ile hayal kırıklığı gibi temel problemlerin ürettiği öfkeyi işlemek veya kontrol etmek için mekanizmalar vardır.
Öfkenin kötülüğü
Öfke, Hıristiyanlıkta ölümcül kusurlardan ve günahlardan biri olarak kabul edildi. Yunanca olarak ortaya çıktı org (öfke, şiddet veya zulüm, bu kelime başka bağlamlarda enerji, tutku olarak çevrilmiş olsa da) ve daha sonra Latince gitmek.
İncil'de Öfke
Eski Ahit'te olduğu gibi Yeni Ahit'te de öfkeden tekrar tekrar bahsedilir. Örneğin, 'Aptal öfkesini dışa vurur, ama bilgeler nasıl ustalaşacağını bilir.' (Süleymanın Meselleri 29:11) veya 'Çünkü insanın öfkesi Tanrı'nın adaletini işlemez' (Yakup 1:20).
Ayrıca 'Tanrı'nın gazabından' söz edilir. Örneğin, 'Tanrı adil bir yargıçtır ve Tanrı her gün kötülere öfkelenir.' (Mezmurlar 7:11) veya 'Sevgilim, intikamınızı almayın, Tanrı'nın gazabına yer bırakın; Çünkü şöyle yazılmıştır: İntikam benimdir, karşılığını vereceğim, diyor Rab '(Romalılar 12:19).
Bu karmaşık bir konudur ve bu konuyu Kutsal Yazılara ve teolojik düşüncelere dayanarak ele alan birkaç çalışma vardır. Hıristiyanlıkta, Tanrı'nın gazabının insan öfkesine karşılık gelmediği ve ilahi sevginin meyvesi olduğu anlaşılabilir.
