Ampirizm nedir:
Olarak bilinir ampirizm hala Dünyada var olan fikir ve kavramların oluşumundan sorumlu olan tek kişi olarak insan deneyimlerine dayanan felsefi hareket..
Ampirizm, insanın sahip olduğu veya edindiği tüm bilgilerin içsel veya dışsal deneyimin ürünü olduğunu ve bu nedenle duyuların bir sonucu olarak görüldüğünü ima eden felsefi ve epistemolojik bir doktrindir.
Bu haliyle, ampirizm, mutlak gerçeğin insan tarafından erişilebilir olduğunu, çünkü onu tartması gerektiğini reddeder ve eğer doğruysa ya da tam tersine, onu düzeltir, değiştirir ya da terk ederse, deneyimden kesin olarak elde edilebilir. Ampirik bilgi, bilimsel bilgiye sahip olmadan bilinen her şeyden oluşur, örneğin: ateşin yandığı bilinir çünkü bu deneyim zaten yaşanmıştır.
Yukarıdakiler göz önüne alındığında, deneyimin bilginin temeli, kökeni ve sınırları olduğu sonucuna varılabilir. Bu nedenle, ampirizm için bir bilgi, ancak daha önce değinildiği gibi, bilginin temeli olan deneyim tarafından onaylanırsa kabul edilir.
Ampirizm terimi, Modern Çağ'da, 17. ve 18. yüzyıllarda, Birleşik Krallık'ta Orta Çağ'dan gelen bir felsefi akımın sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Ampirizm doktrinini ele alan ilk teorisyen, insan zihninin "boş bir sayfa" olduğunu ya da bu olmazsa, dış izlenimlerin için bir "tabula rasa" olduğunu savunan İngiliz filozof John Locke (1632-1704) idi. ne doğuştan gelen fikirlerin varlığı ne de evrensel bilgi tanınmaz.
Ancak John Locke'un yanı sıra ampirizm kavramının oluşumunda öne çıkan diğer İngiliz yazarlar da vardı: Tümdengelim yerine tümevarımsal akıl yürütmenin önemine işaret eden Francis Bacon, Duyulur deneyim ve Hume, fikirlerin izlenimlerin veya algıların ardışıklığına dayandığını belirtti.
Platon'un -rasyonalist- bir müridi olan Aristoteles, maddi şeyler ampirik yoluyla bilinebildiğinden, bilgideki deneyime büyük değer verdi, ancak aynı zamanda, nedenleri keşfetmek ve sonuçları formüle etmek için aklın temel olduğunu belirtti. Antik Yunan filozofu için mükemmellik birliktir denilebilir ki, bu deneyimin yansıma ile birlikte bilgisidir.
Son olarak, terim ampirik Gerçeklerin uygulanmasına, deneyimlenmesine ve gözlemlenmesine dayanan bir şeyi tanımlayan bir sıfattır. Aynı şekilde, bu terim ampirizmi takip eden herhangi bir bireyi ifade eder.
- ampirik.
- Pozitivizm.
mantıksal ampirizm
Neopozitivizm veya mantıksal pozitivizm olarak da bilinen mantıksal veya rasyonel ampirizm, 20. yüzyılın ilk üçte birinde, bir bilim grubu ve Viyana Çevresini oluşturan filozoflar tarafından ortaya çıktı, mantıksal ampirizmi felsefi bir akım olarak geliştirdi. felsefi About-Meaning.com.
Söz konusu felsefi hareketin temel ilgi alanına ek olarak, duyusal-algılanabilir veya fiziksel fiziksel fenomenleri ifade eden gerçek bir dilin geliştirilmesi veya kullanılması.
Ampirizm ve rasyonalizm
Deneyciliğin aksine, bu bilgiye göre aklın kullanılmasıyla elde edilen rasyonalizm ortaya çıkar ve bu görüş insanı gerçeğin bilgisine götüren tek yetidir. Bu anlamda rasyonalizm, duyular yoluyla elde edilen bilgilere yanıltıcı olabileceği ve dolayısıyla bireye yanlış bilgi verebileceği için karşı çıkar.
Rasyonalizm, 17. ve 18. yüzyıllarda Avrupa'da ortaya çıkan felsefi bir harekettir.
Ampirizm ve eleştiri
Eleştiri, filozof Immanuel Kant tarafından geliştirilen, Dogmatizm ile Şüphecilik arasında bir ara konum olarak kabul edilen, analiz edilmeyen tüm iddiaları, gerçeğe ulaşmak için gerekçeleri veya nedenleri olmaksızın reddeden epistemolojik doktrindir.
Ampirizm ve doğuştan
Doğuştanlık, bilginin doğuştan geldiğini, yani bireylerin doğuştan zaten belirli bilgilere sahip olduğunu ortaya koyan bir felsefi düşünce akımıdır. Bundan dolayı, bu akımın takipçileri, bireylerin mevcut tüm bilgi veya fikirlerin geliştirilip günlük yaşamlarında uygulamaya konabilmesi için uyaran almaları gerektiğini onaylarlar.
psikolojide ampirizm
Psikoloji, işlevi ve amaçları nedeniyle, eski ve çağdaş uzmanlar, psikolojinin nesnesinin deneyime, özellikle de zihnin değil, öznenin davranışına verilmesi gerektiğinden, deneyim ve algı tarafından yönlendirilmesi gerektiğine odaklanır , çünkü zihinsel durumlar, incelenen bireyin tutum veya davranışını açıklamakla ilgisizdir.
Bütün bunlar, çünkü bireyin davranışı, uzmanların deneyime, öğrenmeye ve özellikle organizmaların ve insanın özellik ve davranışlarına büyük önem verdiği içsel veya doğuştan gelen bir karaktere değil, dış ortamdaki etkiye bağlıdır.
